|
 |
 |
Reisverslag
Op deze pagina zullen we ons reisverslag online plaatsen zodra we weer de beschikking hebben over een internetverbinding.
|
|
 |
|
19 November - Utz Tzaba
Weer een rustdag? Nee, een grote opruimdag stond gepland bij het mooie strand van Izapa. Ons vervoersmiddel is natuurlijk ons trouwe ijzeren paard. s'Ochtends om 9.00uur vertrokken met ongeveer 25km af te leggen. Zowaar in formatie aangekomen mochten we een staaltje van Guatemalteeks organisatievermogen ervaren. Alle 8 dames van Los Ninos waren ook aanwezig samen met drie lieve meisjes van een van hun projecten. 2 meisjes van 14 en een van 17jaar oud. Dan zie je bijna je eigen kinderen en begrijpt dat deze wieg ergens anders stond dan in Noord-Holland. Vanuit het Utz Tzaba hotel waren er ook nog 3 man ter versterking.
M.a.w 24 gemotiveerde opruimers waren gereed een strand schoon te vegen. Maar wat schetste onze verbazing. Eerst overgezet worden met een voor ons reeds bekend formaat boot u begrijpt het paste er net in en dan op de strandtong ontdekken dat er weining tot niet veel is geregeld. Een ding wel ROTZOOI, wat een bende maar ja als ervaren Guatemala gangers hebben we al 10 dagen niets anders gezien. Een fantastisch land/flora/fauna maar een bevolking die er op zijn noordhollands gezegd een klerezooi van maakt en dat natuurlijk vanuit onze optiek. Roept zich gelijk de vraag op als die mensen het zelf niet doen waarom wij dan wel! Een antwoord is dollars. Wij kregen nl voor deze opruim/pr actie $ 5.000,- op de rekening van Los Ninos gestort. Kleine kanttekening was wel dat wij in een soort Spiderman shirtje dit klusje diende te klaren, incl een vermelding in het lokale suffertje of de Gazet van Guatemala. Na 7 dagen fietsen een piece of cake. Echter nadat wij ieder een zak afval hadden verzameld kwam de Guatemalteekse afvaardiging aangeschreden. Eerst werd een party tent geinstalleerd voor de dames en daarna werd een pr foto geensceneerd met een mevrouw die een stukje afval in haar hand had en het terstond weer liet vallen om weer snel onder de partytent een versnapering te nemen en op gepaste afstand die hardwerkende mountainbikers in spiderman outfit te zien zweten met een hoeveelheid middenamerikaans afval. Goed 2 uur verder incl wat demotiverende momenten waren wij er helemaal klaar mee. Water + Gatorade werd genuttigd en we pakten met liefde onze fietsen, om te doen waar we goed in zijn, rammen op de pedalen. Dat leverde een versnipperde aankomst op bij het hotel maar de lunch/ontvangst met de los Ninos dames was er niet minder om. Lekker relaxen totdat het moment van de verpakking aanbrak. Alle fietsen mochten nl weer in hun doos. Alleen de ene doos was niet meer de doos zoals die in Amsterdam was. Met kunst en vliegwerk, degene die ons afhalen zullen er getuige van zijn, plakband, touwen en wasmachinedozen hebben we het verwerkt. Hoe ogenschijnlijk eenvoudige onderdelen weer heel ingewikkeld kunnen zijn. Ondertussen zijn we volledig lekgeprikt door de muggen hier. Geen enkel middel helpt, wierook, Deet, Gallo, puur vergif op je lijf spuiten, extra tequilla's, limoen, Pina Colade, we hebben alles geprobeerd en zijn de wanhoop nabij. Een ding kunnen de mosquitos ons niet afnemen, onze visie op het leven, het blijft leuk !
Goed, morgen om 5.00uur een boottripje door de swamps en de zee, op jacht naar dolfijnen, orka's en meer van dat soort en om ca. 13.00uur lokale tijd in de auto's naar Guatemala airport. Als het goed is is Bert dan zijn solo reis via de States al gestart en komen wij allen woensdag's in Amsterdam aan.
18 November - Utz Tzaba
Rustdag….. Dus ook voor Jeroen. Vandaag even geen verslag van zijn hand. De beste man heeft al zoveel voor de groep gedaan dat we hem op z'n minst een dagje vrijaf mogen geven. Vrijaf ook wij het fietsende gedeelte, tijd en ruimte om te overdenken/evalueren van 7 dagen mountainbiken in Guatemala.
In een ver verleden had ik nog de illusie dat de Bart Brentjes Challenge ( Red. Mountainbike wedstrijd van ca. 70km door heuvellandschap van Limburg en Belgie) de ultieme Guatemala test was. Slaap maar lekker verder. Elke dag was hier BBC in het kwadraat.
De ontberingen in het begin, slecht tot dramatisch wegdek, zware beklimmingen/afdalingen, barre weersomstandigheden, fourage vraagstukken, grote tijdverschillen tussen kopgroep en laatste groep, een rustdag die een slijtageslag werd, met alle gevolgen van dien, letterlijke en figuurlijke koude douches etc. en daarna elke keer weer wat mooier en beter. Asfaltwegen, voldoende eten/vocht, de groep bij elkaar, rustpunten in de koers, goede hotels, letterlijke en figuurlijke warme douches en dan Utz Tzaba. Ons eindpunt en bekroning op onze geestelijke en lichamelijk inspanningen. Als of 7 dagen fietsen een grote rit zijn geweest met een zware start/beklimming en een afdaling met een gezamelijke eindsprint van het gehele peleton. Waarin 13 haantjes hebben aangetoond ook echte mannen/maatjes voor elkaar te kunnen zijn. Pure winst want wat hebben we veel van elkaar geleerd. Ze zeggen wel eens het is zo als het is het gaat zoals het gaat! Ook hier.
Met dank aan Jeroen en Ward voor deze onvergetelijke persoonlijke/sportieve ervaring.
P.S. wat deden we zoal deze dag: Hangmat hangen, in de zee zwemmen, was afgeven aan de wasmevrouw, boekjes lezen, tijdschriften bladeren, even bellen met het thuisfront, ongelofelijk relaxed ontbijten, fruitshakes drinken, genieten van het uitzicht, kopje koffie, voorbij scherende pelikanen bewonderen, website bezoeken, een gallootje alvast om te beginnen, hoeveel keren ben jij al gepikt door die heerlijke insecten, het forum afspeuren naar de berichten uit de rest van de wereld, aantal uren slapen uitgewisseld, prijsvragen bedenken, biertje drinken in de bar in het zwembad, gesprekken voeren met de belgen, kaarten, hoe gaat het met de gezondheid van Marcel, Bert en Sjouke, mag ik ook nog op de PC, wie was nu ook al weer het grootste haantje……
Gegroet u allen vanuit een rustgevend Utz Tzaba, zeewater temp 28graden en onder de veranda met versnapering 34 graden
Het leven is best wel leuk!
17 November - Monterrico
De laatste fietsdag, van Antigua naar Monterrico. Om 7 uur ontbijten met Ana-Maria en Virginie van Los Ninos, vervolgens
een groepsfoto en dan op weg. Rond 9 uur vertokken we. De afstand voor vandaag was 110 km. Van Ana-Maria kregen we een gelukspoppetje
en dat werkte ! geen ongelukken. Nou ja, de slang die de weg wilde oversteken heeft het niet overleefd. Hans heeft de laatste rit
lekker mee gefietst (daar dacht de slang anders over) en kwam met Ward over de finish. We reden met een
gemiddelde snelheid 33 km/h bij 33 graden. Totaal op de fiets gezeten 3 uur en 10 minuten. Virginie kon het prima bijhouden (chapeau !)
er waren veel vrijwilligers (haantjes) die achteraan aansloten om Virginie de heuvel op te duwen.
Lekke banden : 12, Bert wist de laatste te scoren op het moment dat we start riepen.
De rit naar het Hotel ging met de boot, alle fietsen erop en varen. Na aankomst in het Hotel direct het zwembad in
en een lekkere Quesadilo en een hamburger eten. Daarna was het een dooie boel. Uit vrijwel alle kamers kwam wat gesnurk.
Twee liggen er nu nog te snurken. Een speciale vermelding voor Marcel is op z'n plaats. Alhoewel hij nu lekker ligt te snurken
was hij vandaag echt niet lekker (wat verkeerds gegeten) maar fietste toch de rit uit. Ja Jordy, het is toch een echte Trompie.
Morgen een vrije dag, lekker relaxen aan het zwembad.
Groeten uit Monterrico
16 November - Antigua
Wat hebben we weer lekker geslapen (behalve Sjouke en Jeroen door de ribben) maar alle andere fietsers waren zo vertrokken.
De Jaccuzi's hadden goed werk gedaan.
Na een goede nachtrust dus weer vroeg op. Jeroen en Hans gingen weer een lokaal winkeltje leegkopen aan water, Gatorade en
voedsel, de fietsers begonnen aan de klim naar boven. Een aantal flinke bergetappes moesten er overwonnen worden om uiteindelijk
naar Antigua te kunnen afdalen. Bovenop de bergen een fantastisch uitzicht over Lago Atitlan. Honderden foto's rijker ging de
tocht verder via Chimaltenango naar Antigua. Een gedeelte van de route gaat over de Pan American Highway. Daar was het zaak
goed bij elkaar te blijven, maar met de politie met zwaailicht achterop en de fietsers tussen twee pickups gaat dat prima. Een kleine file
konden we niet voorkomen, maar goed, wat maakt het allemaal uit.
Behoorlijk wat materiaalpech vandaag; Bert reed door een oorbel, Leo reed zijn band lek (net toen hij de heuvel op moest en werd dus
weer bovenop afgezet met een nieuwe band), Arnold trapte zijn ketting eraf heuvelopwaarst en kukelde om (geen schade, behalve mischien de fiets die vervolgens een trap van Arnold kreeg) en
na een kort lunchbuffet vonden we de fietsen terug met nog twee lekke banden.
Lekke banden : 11
Overige rolverdeling :
Ploegleider : Hans Wallerbosch
Verzorging : Sjouke Bergsma
Foto & Video : Jeroen de Jager
In Antigua aangekomen natuurlijk eerst een biertje genomen bij het aankomstpunt. Hier hebben we afscheid genomen van
de politie die ons de afgelopen dagen heeft begeleid en van Daniel, een van de chauffeurs van de pickups. We gaan
de laatste etappe met 1 pickup verder naar de kust. We zitten weer in een uitstekend Hotel en kunnen via draadloos
Internet weer alle berichten lezen en ons verslag en wat foto's op de website zetten. Het sponsorgeld is alweer
toegenomen tot meer dan 5500 Euro, we zijn er trots op ! Morgen om 7 uur ontbijten we met Los Ninos om vervolgens
de laatste rit te maken.
Warme groeten uit Antigua, Guatemala
15 November - Panajachel
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan om zelf lekker de grootste Maya markt van Guatemala op te gaan. Rond 6 uur wordt alles
nog opgebouwd voor de touristen die massaal vanuit Antigua en Guatemala City rond een uur of 9 komen. Hier kunnen we wat
inkopen doen voor leuke souvenirs voor thuis. Helaas regent het weer vollop. Rond 11:00 vertrokken we weer op de fiets
naar Panajachel (Lake Atitlan). Eerst een enorme beklimming en dan weer een forse daling. Maar wat omlaag gaat moet ook weer
omhoog. Dus weer een forse beklimming. Daarna een afdaling van 2450 meter naar 1500 meter. Ondertussen hebben we alle soorten
weertypes van Guatemala meegemaakt. Motregen beneden, steeds kouder naar boven, plensbuien bovenaan en vollop zon toen we beneden
waren. Grote wisselingen in temperatuur dus.
Dat vergt veel van onze kanjers maar na 3 uurtjes fietsen waren we er. Het eerste winkeltje wat gallo verkoopt is de klos.
De eerste die aankomt bestelt 13 bier en zegt dat de amigo met dinero er zo aankomt. Komt atijd goed. De temperatuur
verschillen gelden overigens niet voor de gallo's, die blijven koud !
We zijn in Panajachel, aan de rand van het meer van Atitlan. Een prachtig meer, dit is genieten !
We hebben eerst een boottocht gemaakt langs twee dorpjes waar we weer wat souverniers hebben ingeslagen. Net zoals we
met 15 man in twee pickups passen was ook het bootje eigenlijk te klein. Maar goed, lekker op elkaar, best gezellig zo.
Snel wat Chips en bier ingeslagen op de weg naar de boot, we waren er weer klaar voor.
Na de boottocht hebben we weer lekker gegeten aan de rand van het meer. Het hotel bleek een warmwaterbron te hebben
waar twee jaccuzi's op waren aangesloten. Het water was bijna 40 graden dus konden we af en toe even onder dompelen.
Een sigaartje erbij en wat Southern Comfort (met dank aan Cees), het leven is goed !
Morgen korten we onze een na laatste route in tot 75 km zodat we rechtstreeks naar Antigua gaan.
Bedankt voor alle berichten op het forum, we lezen ze allemaal en vinden het ontzettend leuk dat jullie
zo enthousiast berichten plaatsen. Ga vooral door !
Groeten vanuit Lago Atitlan, Guatemala
14 November - Chichicastenango
De afgelopen dagen hadden een aantal van ons wat kleren gewassen. Dat droogt lekker snel in Guatemala dachten we.
Dus niet, de kleding komt elke dag nog natter uit de tas dan dat deze erin ging. Een troost, we gaan naar een warmer gebied, mischien droogt daar wat.
Vanmorgen eerst weer de inventaris van een winkeltje langs de weg opgekocht om achterop de pickup een ontbijt te smeren.
Brood met jam en kaas, suikerbroodjes, bananen en jus d'orange. Na overleg over de route van vandaag besloten we om maar
te gaan fietsen en te zien hoe ver we kwamen. Een goede beslissing. Een lekkere klim en een prachtige afdaling diep het dal in.
Om 11 uur een lekkere lunch in Zacapalas en na de lunch kon de zonnebrandolie opgesmeerd worden. Het werd lekker warm.
De strijd kon beginnen, een paar flinke bergen en afdalingen, een prachtige rit. Volhouders tot 14:00 waren Bert, Marcel, Rene en Ward.
Om 14:00 werd de rit stil gelegd en ging het laatste stukje op de pickup naar Chichicastenango. Topper van vandaag was bert die met 5 minuten
voorsprong op de top stond te wachten. Aangekomen in het Maya Inn Hotel was er opnieuw een koude douche, maar een prachtige kamer. Vanavond lekker eten, morgen meer nieuws.
Lekke bande stand : 6
Afvallers : 3 (Jeroen, Hans, Sjouke) Voor Hans is de rit te zwaar, Sjouke is van de week ook gevallen en heeft last van z'n ribben.
Niks ernstig verder.
Groetjes uit Chichicastenango
13 November - Uspantan
Nadat we gisteren waren aangekomen besloten we eerst de fietsen even schoon te maken. We vroegen om een tuinslang, maar die hadden
ze niet. Ze hadden wel een zwembad. Een man op de uitkijk en schoon waren de fietsen. In Lanquin besloten we om eten te zoeken. De gids Oscar wist wel een restaurant.
We kwamen terecht in een backpackers Hotel waar je vooraf moest reserveren. Die hadden dus niet gerekend op 13 uitgehongerde
hollandse buffels en twee guatemalteken. Ze hadden wel nog wat Lasagna. Doe ons die maar. De fietsers aan de vegetarische
Lasagna. Deze was binnen 5 minuten weggewerkt toen we erachter kwamen dat Frank en Rene nog niets gekregen hadden. En het eten was op.
5 minuten later maar weer een rit terug naar het Hotel en opnieuw aanschuiven. Allemaal opnieuw bestellen en lekker eten.
De volgende ochtend een lekker ontbijtje om 7 uur om vervolgens op weg te gaan.
Na de ervaringen van gisteren besloten we vandaag de route maar aan te passen. Eerst een stuk op weg met de pickups dat wat langer
werd als verwacht. Vlak na vertrek kwam de politie ons tegemoet die ons een paar dagen zal begeleiden.
Eerst reden we ongeveer 70 km door een bar landschap waar we op een route terecht kwamen van blubberwegen en vrachtwagens
met stenen die af en aan reden. Landverschuivingen, stenen op de weg, door het water, kortom geen fietsroute.
Na 70 km was er een wegversperring die een uur zou duren. Niet voor de fiets dus. Alle fietsen van de pickups en
8 km afdalen en 17 km omhoog. Hans besloot ook op de fiets te stappen, maakte een prachtige afdaling en stond beneden met
een lekke band. Einde rit. Om 17:30 werd het donker en kwamen we aan in een klein plaatsje waar een winkeltje met
een gallo steunpunt.
Daarna nog een kort ritje op de pick naar het beste Hotel van Uspantan. Daar aangekomen volgde ons een warm welkom
waar 1 van de drie gemeenschappelijke douches functioneerde, 5 man kreeg een warme douche, de rest een koude.
Eten wilde ze ook niet maken en van ontbijt de volgende ochtend was al helemaal geen sprake. Eerst maar een biertje om de hoek
en dan naar de lokale pizzeria. Of we een pizza wilde van 8 10 of 12 stukjes ? Doe maar 12. Grote ogen keken ons aan. Onmogelijk
om dat op te krijgen. Doe dan maar die van 10 stuks. De rolluiken gingen dicht en het bier konden we in een winkeltje
om de hoek halen. Wij naar het winkeltje, mag ik 26 bier ? Opnieuw grote ogen. oh ja, en 3 cola. Terug naar de pizzeria.
De politiebegeleiding moeten we ook voeden, want op een lege maag valt er geen boef weg te jagen.
Na 7 pizza's moesten we toch echt toegeven dat ze gelijk hadden. Wat we met de andere pizza's wilden ?
Opeten of meenemen. Van opeten was geen sprake, dan maar meenemen. Stiekem toch 2 achtergelaten, en 3 verdeeld onder de politie
en de chauffeurs. Daarna lekker slapen in een vies Hotel dat nog steeds te koop staat en dat waarschijnlijk ook blijft.
Wij begrijpen waarom. Morgen vroeg weer op, snel weg hier.
12 November - Lanquin
Een kort ritje vandaag, dachten we. Maar 40 km, niet zo veel klimmen, beetje afdalen en daarna zwemmen bij Semuc Champey
Jullie zullen inmiddels begrijpen, niets is hiervan waar. Nou ja, de 40 km klopt. En na 28 km kwam inderdaad Semuc Champey,
alleen het koste ons 4 uur om daar te komen. Nadat we om 10:00 vertrokken en we het koffieplukken op de plantage bekeken,
gefotografeerd en gefilmd hebben gingen we verder naar beneden. Een steen op de weg zorgde bij Jeroen voor een ongelukje.
Pure pech, met 3 km/u over de kop. Gelukkig was de helm op en dokter Sjouke dichtbij en had die zijn eerste klus. Alles functioneert nog,
alleen fietst er eventjes eentje minder. We hebben wel veel videobeelden nu en nog meer foto's
Na 28 km was daar eindelijk Semuc Champey. Na een heerlijk bad in de natuurlijke baden van de rivier ging de reis verder naar Lanquin.
Dat was nog 9 km en nog echt behoorlijk afzien. Vijf deelnemers volbrachten het tot het eind (Rene, Frank, Marcel, Cees en Arnold)
de rest moest uiteindelijk de pick in. Lekke banden stand : 4
We hebben nu de twee zwaarste dagen gehad en om de deelnemers niet verder op de proef te stellen korten we de route morgen in.
De eerste 82km gaat per auto de resterende 45 km weer op de fiets. We hebben vrijwel geen Internet, hopelijk kunnen we deze twee berichten
plaatsen. Morgen in Uspantan ook geen Internet, in Chichicastengo verwachten we wel weer aangesloten te zijn.
Groeten uit Guatemala van een stel gesloopte fietsers.
11 November - Finca El Volcan
Vandaag zijn we om 6 uur opgestaan in Rio Dulce. Alle fietsen zijn aangekomen, we vragen ons alleen af of we de dozen nog kunnen
gebruiken. Een reis van bijna 3 dagen is zeker niet aan te bevelen. Bij het oppompen van de banden en het weer in elkaar sleutelen
van de fietsen bleek een fietsenmaker uit Groenlo een goede grap uitgehaald te hebben. De fiets was compleet gedemonteerd
en er waren wat verkeerde onderdelen gemonteerd. Sjouke was blij dat Hans de eerste afvaller was, dus kon door op een andere fiets.
Toen we wilden starten kwam de regen met bakken uit de lucht en aangezien het volgens Ward vlak terrein was
(andere deelnemers dachten daar iets anders over) besloten we een busje te huren om ons iets verderop te brengen.
Na de eerste 40 kilometer lagen we dus al fors voor op schema. Het nieuwe startpunt was El Estor.
Wat volgde was een bizarre tocht met een beklimming die de rangorde direct duidelijk maakte.
En wie denkt dat er 13 fietsen, 13 man en alle bagage in twee pickups trucks kunnen ?
In Guatemala kan dat dus. Nadat we tot op het bot afgekoeld waren door de rit achterin waarbij onze deelnemers links en rechts aan de pickups hingen kwamen we om +/- 19:30 aan en volgde een warm onthaal op El Volcan met oorverdovende Marringue muziek en een barbecue.
Iedereen heeft nog al zijn ledematen, de dokter heeft niet echt in aktie hoeven komen en we zullen vanavond slapen als nooit te voren.
Groeten vanuit een regenachtig Guatemala !
10 November - Rio Dulce
Zo zit het mee, zo zit het tegen. Dachten we vandaag om 8 uur weg te gaan en rond 12 uur in de Rio Dulce aan te komen, dat ging mooi niet door...
Na een uurtje rijden lagen er een paar steentjes op de weg en moesten we omkeren. Wat volgde was een spannende route door de bergen in een karavaan van 3 busjes met fransen, duitsers en hollanders,
waar we een voorproefje kregen van onze fietsroute.
Een mooie route met wat uitdagingen om de auto's en zeker fietsen te laten rijden.
Om 3 uur kwamen we uiteindelijk aan in Rio Dulce. Meteen de "lancha" (boot) in, snel koffers in het Hotels afzetten en daarna
weer snel door naar Livingstone. Gelukkig gooide het hotel nog net een kratje bier in de Lancha...
Livingstone ligt op een uurtje varen en is aan de caribische kust van Guatemala. Na een bliksembezoek van 15 minuten (het is om 6 uur donker en het is niet echt lekker varen zonder licht)
snel weer terug naar het Hotel. Even eten en op tijd naar bed om ons klaar te maken voor morgen want....
DE FIETSEN ZIJN ER ! Althans, ze zijn aangekomen in Guatemala en er is ons verteld dat ze morgenochten om 6 uur in de Rio Dulce zijn.
We zijn er klaar voor ! morgen om 6:30 varen we naar het startpunt, sleutelen de fietsen in elkaar en gaan van start !
Warme groeten vanuit de Rio Dulce, Guatemala
9 November - Copan (Honduras)
Het is weer gelukt ! Vanuit het Hotel aan een plein midden in Copan is het een onbeveiligde draadloze netwerkverbinding die
ons in staat stelt om weer even op het Internet te kunnen.
Vandaag hebben we 5 uur gereden van Guatemala City naar Copan (Honduras). Geen problemen, vandaag zat alles mee.
We hebben vanmiddag de maya ruines van Copan bezocht. Ontzettend mooi, interessante rondleiding van 2 uur gehad
en van alles geleerd over het leven en de ondergang van de maya's. Vanavond weer heerlijk gegeten en een beetje op tijd naar bed.
Morgen gaan we naar de Rio Dulce wat het startpunt is van onze fietstocht. We zijn er klaar voor.
Nou ja....behalve de fietsen dan. Die schijnen nu ergens in Costa Rica te zijn en komen "mañana" naar guatemala.
Helaas is mañana hier een rekbaar begrip (morgen, overmorgen, overovermorgen, iets met morgen...).
Bedankt voor het plaatsen van alle berichten op het forum, we lezen ze zoveel mogelijk en als het even lukt zet een van ons er een berichtje tussen (na bv. 20x bellen zonder succes ;-)
Groeten uit Honduras.
8 November - We zijn aangekomen !
Na 15 uur reizen zijn we aangekomen in Guatemala City. De reis ging zeer voorspoedig zonder problemen.
Nou ja....het bier was op in het vliegtuig, 3x raden hoe dat kwam.
Bij aankomst op het vliegveld stonden er zelfs al 5 fietsen klaar. Dat gaat goed dachten we...
Helaas, daar is het bij gebleven. We missen nu 7 fietsen. De gelukkigen die mogen fietsen zijn :
Peter, Hans, Leo, Rene en Frank. Voor de rest wordt het hopen dat de fiets alsnog komt of genieten vanuit de pickup.
Ook Bert is goed aangekomen, na wat ren en vliegwerk in de USA stond hij al keurig bij de uitgang klaar.
Voor Bert staat er al een fiets klaar, dus die mag ook mee fietsen.
Vanavond alvast lekker gegeten onder het genot van wat lokale live muziek, morgenochtend om 7 uur vertrekken we naar Copan (Honduras)
Het reisburo gaat zorgen dat de fietsen ons achterna komen en ons hebben ingehaald voordat we starten in Rio Dulce.
We houden onze vingers gekruisd.....
We hebben een lokale GSM telefoon mee met het nummer +502 402 11965
Mocht je ons echt moeten bellen, hou er dan graag rekening mee dat het hier 7 uur vroeger is.
We hebben geen idee waar en wanneer we internet hebben dus blijf de website volgen....
De groetjes vanuit een zonnig Guatemala van ons allemaal!
|
|
|
 |
|
|
 |
|
